Сам ён родам з Польшчы. Нарадзіўся ў горадзе Лодзь у рабочай сям’і. Быў адзіным і доўгачаканым дзіцём, вельмі хваравітым, першыя паўгода жыцця правёў пад наглядам медыкаў, нават быў хрышчоны ў шпіталі. Бацька працаваў токарам у цепласетках, а маці была прыёмшчыцай на шкарпэтачнай фабрыцы. Зарабляючы цяжкай працай, бацькі марылі аб лепшым жыцці для сына. Ён бачыўся ім салідным інжынерам з высокім узроўнем заробку. Марылі і аб унуках, бо самі са шматдзетных сем’яў.
Гжэгож добра вучыўся, многае яго цікавіла. У малодшых класах дадаткова займаўся ў балетнай школе, паказаў сябе здольным да харэаграфічнага мастацтва і ўдзельнічаў у балетных спектаклях у Вялікім тэатры Лодзі. Але лёсавызначальнымі аказаліся для хлопчыка зусім іншыя заняткі. Гэта былі ўрокі рэлігіі. Асаблівы след у душы Гжэгожа пакінула манахіня Галіна. Сваёй самаахвярнасцю, дасціпнасцю, духоўнай магутнасцю яна ўразіла юнака, паслужыла прыкладам, які прымусіў задумацца аб сваім месцы ў жыцці.
Было прынята няпростае рашэнне – стаць святаром, прысвяціць сябе служэнню Богу. Для бацькоў гэтая навіна была нечаканай. Не было спадзявання нават на тое, што ён бу-дзе жыць побач. Але глыбокаверуючыя самі, яны прынялі выбар Гжэгожа, змірыўшыся з лёсам.
З 1990 па 1997 гады працягвалася яго вучоба ў Папскай тэалагічнай Акадэміі г.Кракава. У 1996 годзе Гжэгож Ксёнжэк прыняў вечныя мана-скія абеты ў Ордэне Набожных школаў (піяраў), атрымаў дыяканскае прысвячэнне, а ў 1997 годзе стаў святаром і атрымаў дыплом магістра дагматычнага багаслоўя. Як некалі манахіня Галіна, працаваў настаўнікам рэлігіі ў Піярскай сярэдняй школе ў Ловічы (Польшча), выконваючы пастырскае служэнне ў парафіі св.Войцэха. У айца Гжэгожа чатыры дыпломы, ёсць і ступень магістра ў галіне клінічнай псіхалогіі. Педагогіка для яго не прафесія, а стыль жыцця, бо навучанне дзяцей асновам рэлігіі – гэта вельмі тонкая духоўная сфера.
З 5 жніўня 2007 года Гжэгож Ксёнжэк выконвае пастырскае служэнне ў Беларусі. Спачатку яму давялося працаваць у Шчучыне і Лідзе. Затым ён быў накіраваны ў Чавусы, дзе да яго служылі ксёнзамі Францішак Рудзь, Сяргей Бараўнёў, Андрэй Табор. Айцец Гжэгож лічыць, што ў яго прыходзе ў Чавусах вельмі добрыя людзі. У касцёл рэгулярна прыходзяць каля 60 чалавек. Кожную першую пятніцу месяца ксёнз сам  наведвае хворых і нямоглых, ажыццяўляе таінствы, размаўляе з людзьмі, дапамагае ім. Тры групы па ўзросту арганізаваны айцом Гжэгожам для выкладання дзецям асноў хрысціянства, законаў Касцёла. Ужо ёсць і выпускнікі, якія пайшлі ў вялікае жыццё, іх духоўны настаўнік імі ганарыцца. Чатыры разы пабываў на чавускай зямлі архібіскуп Тадэвуш Кандрусевіч, ён высока ацаніў узровень узаемадзеяння прадстаўнікоў мясцовых улад і духавенства. На ўсе просьбы айца Гжэгожа: ці то пераабсталяванне касцёла, або прыём замежных наведвальнікаў у Чавусах, кіраўніцтва і арганізацыі раёна рэагуюць прыхільна і аказваюць дапамогу.
Многае зроблена за сем гадоў, шмат планаў на будучыню. “Вельмі важна, – лічыць айцец Гжэгож, – запаліць агеньчык веры і любові ў душах людзей. Бо за шматгадовае праследванне царквы і касцёла многае парушана. А на аднаўленне традыцый патрабуецца час, намаганні  і цярплівасць. Людзей трэба разумець і любіць такімі, якія яны ёсць.  А вера ў Бога і дабро дапаможа ім стаць  лепшымі”.
Н.ШКРЭДАВА.