[Лёсы маіх землякоў] Сустрэча, якой не было

[Лёсы маіх землякоў] Сустрэча, якой не было

Ганна старанна даіла карову. Малако цурчэла ў даёнку, гук атрымліваўся вясёлы, узнімаў настрой, бо дзецям будзе што паесці, а іх у жанчыны чацвёра. Цяжкі час пасля вайны, галодны, калі б не карова, якую старшыня калгаса аддаў на адкорм, пашкадаваўшы ўдаву з малымі, як выжылі б – невядома. Дзверы ў пуню былі расчынены, каля іх і стаяла жывёла, бо даіць было відней.

Справа ўжо была амаль завершана, калі за спіной Ганны пачуўся мужчынскі голас: «Не пачастуеце сырадойчыкам, гаспадынька?». Не ўзнімаючы галавы, жанчына адказала: «Зараз, пачакайце крыху, працажу толькі». Яна пачала пераліваць малако праз марлю у гарлачык, але раптам скаланулася. Голас. Ён падаўся такім знаёмым, толькі агрубелы. Азірнуўшыся, яна ўбачыла постаць, якая шпарка аддалялася. Ад хвалявання ў грудзях сціснула, і Ганна не адразу здолела крыкнуць: «Іван! Пачакай! Спыніся!». Але мужчына не замарудзіў хады, толькі неяк згорбіўся. Тады яна пабегла, вялікія не па размеру боты перашкаджалі, але што ёсць моцы жанчына бегла, пакуль чалавек не знік з вачэй у хмызняку. Ад роспачы і стомленасці Ганна асела на халодную вясновую зямлю, а перад вачыма паўставалі карціны з мінулага.

Вось яна, зусім маладая і вельмі прыгожая дзяўчына ў вясельным уборы, сядзіць побач з Іванам. Ён – адказны работнік, член партыі, старшыня калгаса, браў за сябе дачку раскулачанага. Не пабаяўся кіраўніцтва, якое не ўхваляла такі крок старшыні, бо вельмі кахаў. Ганна была самай прыгожай дзяўчынай ў вёсцы. Танюткая постаць, глыбокай сіні вочы, а смех нагадваў калакольцы. Дзе тут не закахацца. Яна кожны дзень дзякавала богу за іх шчасце. Дзеці нарадзіліся адзін за адным, дзве дзяўчынкі і два хлопчыкі. Падрасталі, радавалі баць­коў. І усё было б добра, але вайна. Гэтая навала ўварвалася ў іх жыццё. Іван адразу на фронт пайшоў, праважалі – вылі ўголас усё пяцёра. Прадчуванне было, што не ўбачыць яна больш Івана. Калі пачалася акупацыя, Ганну з сям’ёй немцы збіраліся растраляць, але дапамаглі партызаны, пераправілі ў лес. Жылі ў зямлянках, Ганна мыла бялізну, гатавала. Дзяўчынкі Дуня і Ніна заўсёды былі побач, нават дапамагалі маці. Хлопчыкі ўсё больш сярод мужчын, цікавіліся зброяй, слухалі пра дыверсіі супраць захопнікаў, імкнуліся ў іх удзельнічаць. Маці забараняла і строга наказала не балаваць, бо яна за іх перад бацькай адказвае.

Нацярпеліся за вайну, шмат пабачылі гора і смерцяў, але засталіся жывымі. Калі вызвалілі Чавускі раён, вярнуліся ў родныя Кісялькі. Хата была амаль цэлая, суседзі дапамаглі адрамантаваць, новы старшыня калгаса даў карову. Але прыйшла «пахаронка». У той дзень паштальёнка Фрося вельмі марудна ішла да Ганнінай хаты, тая сачыла праз вокны і ўсё зразумела. Слёзы беглі з вачэй неяк самі, мімаволі жанчыны, а ў галаве была толькі адна думка: «Ніколі не быць ужо шчаслівай». Загінуў Іван недзе ў Аўстрыі, так ёй сусед дзед Усцін прачытаў, бо Ганна была непісьменнай.

Старшыня сельсавета выправіў паперы на пенсію дзецям. Яны таксама дапамагалі маці, збіралі ягады, грыбы, яна іх прадавала ў Магілёве і купляла хлеб, вопратку, абутак. Дарэчы, усе чацвёра добра вучыліся і выглядалі ў школцы не горш за іншых, хоць і сіроты. Ды такіх сярод дзетак шмат было, мала хто з мужчын вярнуўся, некаторыя скалечанымі засталіся. Ганна працавала ў калгасе, адна гадавала дзяцей. Не, родныя ў яе былі, браты і сёстры, але ў кожнага свая сям’я і свае цяжкасці.

А тут ён, Іван, жывы! Памыліцца Ганна не магла, але чаму не застаўся? Дзе шукаць? Што рабіць? Пабегла ў сельсавет параіцца са старшынёй. Той, пачуўшы пра справу, неяк змяніўся ў твары. «Прабач, Ганна. Два гады таму быў з-за мяжы запрос пра цябе і дзяцей. Ведаеш, з-за мяжы! Гэта ж палітычная справа. Я даў адказ, што ўсе загінулі ў вайну, каб вас абараніць. Хто вас шукаў у паперы – не гаварылася». «Як жа гэта? Чаму мне нічога не сказаў, што ж рабіць цяпер?», – Ганне ўсё яшчэ не верылася, што ўсё гэта адбываецца насамрэч.
«А што тут зробіш? Не толькі вам вайна лёсы скалечыла. Жыві, як жыла».

Наталля ШКРЭДАВА

Последние новости

80 гадоу́ перамогi

Гости из Российской Федерации посетили знаковые места Чаус

3 июля 2025
Читать новость
Актуальные новости

В День Независимости в агрогородке Волковичи Чаусского района открыли детскую площадку

3 июля 2025
Читать новость
Актуальные новости

Лукашенко: мир, свобода и независимость – величайшие ценности, которые нужно беречь и защищать

3 июля 2025
Читать новость
Слайдер

Масштабный концерт в День Независимости прошел на городской площади Чаус

3 июля 2025
Читать новость
Актуальные новости

[ФОТОФАКТ] Жители и гости Чаус ярко прошли по улицам города в День Независимости

3 июля 2025
Читать новость
Актуальные новости

В Чаусах в День Республики 16 новых квартир обрели своих хозяев

3 июля 2025
Читать новость

Рекомендуем